انواع عقد :

عقد لازم:
”عقد لازم آن است که هیچ یک از طرفین معامله حق فسخ آن را نداشته باشد، مگر در موارد معینه “
موارد معین، مواردی است که در قانون برای یکی یا هر دو، خیار فسخ پیش بینی شده باشد، البته اگر دو طرف با توافق قصد بر هم زدن عقد را داشته باشند، عملشان اقاله نام داشته و از لحاظ حقوقی دو اراده ای که عقد را بوجود آورده اند، قدرت بر هم زدن آن را هم دارند.

عقد جایز:
ماده ۱۸۶ قانون مدنی عقد جایز را چنین تعریف کرده است : ”عقد جایز آن است که هر یک از طرفین بتواند هر وقتی بخواهد آن را فسخ کند“ .

عقد خیاری:
در این عقد طرفین شرط می کنند که یکی از آنها یا هر دوی آنان و یا شخص ثالثی اختیار داشته باشد عقد را فسخ و منحل نماید . از عقود موضوع قانون فوق معاملات قرض الحسنه، فروش اقساطی، اجاره به شرط تملیک ،لازم و عقود مشارکت ، مضاربه و جعالعه جایز می باشند.

عقد منجز:
مطابق ماده ۱۸۹ قانون مدنی، عقد منجز عقدی است که تأثیر آن بر حسب انشاء، موقوف به امر دیگری نباشد. تصمیم به انجام عقد و بیان آن را انشاء می گویند. برای مثال در عقد بیع وقتی طرفین توافق نمودند، فروشنده مالک بهای پیشنهادی خود و خریدار مالک موضوع مورد معامله می شود و انتقال مالکیت طرفین اثر فوری عقد بیع است. به عبارتی انجام عقد نقل مالکیت، منوط به شرطی نباشد.

عقد معلق:
مطابق ماده ۱۸۹ قانون مدنی، عقد معلق عقدی است که تاثیر آن بر حسب انشاء، موقوف به امری دیگر باشد، در عقد معلق طرفین یا یکی از آنها نمی خواهد اثر عقد فوراًَ بر توافق آنان مترتب گردد، بلکه تاثیر عقد را منوط به انجام امر دیگری می کند مثل اینکه در وصیت نامه شرط کند وارث صاحب مال می شود در صورتیکه وصیت کننده بمیرد.

عقد معوض:
عقد معوض به عقدی گفته می شود که هریک از طرفین در ازای دریافت مالی یا انجام تعهدی در قبال طرف دیگر، پرداخت مالی یا انجام تعهدی را قبول می کند.

عقد غیر معوض:
عقد غیر معوض به عقدی اطلاق می شود که یکی از طرفین پرداخت مالی یا انجام تعهدی را در مقابل طرف دیگر قبول می کند،‌ مثل اینکه کسی بنا به دلایل شخصی مال یا ملک خود را به دیگری ببخشد.

عقد تملیکی:
عقدی است که نتیجه آن: انتقال مالکیت است، مانند بیع که در نتیجه آن مالکیت فروشنده نسبت به مبیع، به خریدار منتقل می شود و مالکیت خریدار نسبت به ثمن، به فروشنده منتقل می گردد.

عقد عهدی:
عقدی است که در نتیجه آن حق، دین و تعهدی برای یک طرف در مقابل طرف دیگر بوجود می آید، مانند آنکه یک شرکت باربری در مقابل صاحب کالایی تعهد می کندکه کالا را به مقصد خاصی برساند و در عوض صاحب کالا تعهد می کند که وجهی را به وی بپردازد.

عقد مشروط:
عقد مشروط به عقدی گفته می شود که ضمن آن یکی از اقسام سه گانه شرط (شرط فعل، شرط صفت، شرط نتیجه) گنجانیده شود.

عقود معین:
عقودی است که در قانون مدنی به عناوین و قواعدآن به تفضیل پرداخته شده است.

عقودغیر‌معین
عقودی که دارای نام ،عنوان و قواعد خاصی نبوده و بر طبق ماده ۱۰ قانون مدنی و با شرایط مورد نظر طرفین عقد منعقد می‌گردد.